stracić wątek

См. также в других словарях:

• stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

• stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę …   Słownik frazeologiczny

• wątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}lit. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozwijający się w czasie szereg zdarzeń fabularnych w utworze epickim lub dramatycznym, powiązanych wewnętrznie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wątek — m III, D. wątektku, N. wątektkiem; lm M. wątektki 1. «układ nici biegnących w poprzek tkaniny, prostopadle do nici osnowy, przeplatających się z nimi w określonym porządku; także: przędza, nici przeznaczone na ten układ» Jedwabny wątek. Kolorowy… …   Słownik języka polskiego

• wątek — Zgubić, gubić, stracić, tracić wątek zob. zgubić 2 …   Słownik frazeologiczny

• tracić – stracić [gubić – zgubić] wątek — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać rozumieć to, co ktoś mówi, co się czyta, czego się słucha, nie móc się skupić na danym temacie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówił długo i nudno, więc słuchacze szybko stracili wątek. Ciągły ruch w czytelni sprawiał, że… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… …   Słownik frazeologiczny

• zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… …   Słownik języka polskiego

• gubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gubićbię, gubićbi, gubićbiony {{/stl 8}}– zgubić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić coś przez nieuwagę; błądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gubić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… …   Słownik języka polskiego